Za nami pierwsza konferencja EDIH

W dniach 26-27.01.2021 odbyła się pierwsza konferencja EDIH GEARING UP. Było to pierwsze tego typu wydarzenie publiczne organizowane w ramach działań European Digital Innovation Hubs. We współpracy z Ministerstwem Gospodarki Luksemburga, tegoroczna edycja oficjalnie rozpocznie inicjatywę Europejskich Centrów Innowacji Cyfrowych w całej Europie.

Komisja wspiera działania podobne do centrów innowacji cyfrowych od 2012 r., a od 2016 r. w ramach digitalizacji europejskiego przemysłu Komisja wspiera tworzenie centrów innowacji cyfrowych. W 2021 r. Komisja wraz z państwami członkowskimi przygotowuje wsparcie dla cyfryzacji gospodarki i społeczeństwa Europy. Europejskie centra innowacji cyfrowych to nowy element układanki krajobrazu naszego przemysłu i gospodarki. Tematem konferencji  był zakres działań i możliwości wsparcia.

Wydarzenie realizowane było w formule online – w ramach programu przygotowane były 4 ścieżki tematyczne i jedna ścieżkę sieciowa.

„Europejskie ekosystemy EDIH”, „Program Cyfrowa Europa”, „Wdrażanie inicjatywy EDIH” i „Działający EDIH”.

20 równoległych sesji Konferencji EDIH GEARING UP dała możliwość różnym kandydatom EDIH z całej Europy i ich władzom publicznym zaangażowanym w cyfryzację gospodarki możliwość wymiany doświadczeń, wymiany najlepszych praktyk i omówienia przyszłości cyfrowej polityki przemysłowej UE. Uczestnikami byli przedstawiciele państw członkowskich i regionów, krajowych inicjatyw na rzecz cyfryzacji, przemysłu, MŚP, środowisk akademickich, centrów innowacji cyfrowych oraz ośrodków naukowo-technologicznych.

Źródło: HPC4Poland

IAS Fundacja Altum jest partnerem Węzła Innowacji Cyfrowych HPC4Poland. Celem współpracy Stron jest współtworzenie i świadczenie nowych usług  doradczych i wdrożeniowych Węzła Innowacji Cyfrowych HPC4Poland w oparciu o zasoby i kompetencje Stron oraz zidentyfikowane potrzeby przedsiębiorstw.

HPC4Poland jest pierwszym w Polsce przedsięwzięciem, związanym z europejską inicjatywą I4MS (ang. ICT Innovation for Manufacturing SMEs), która wystartowała w czerwcu 2013 roku w Holandii. Celem jest utworzenie ponadregionalnego węzła HPC w Polsce, łączącego wszystkie kompetencje, niezbędne przy realizacji symulacji obliczeniowych w środowisku chmurowym.

Przedstawiamy raport Transformacja technologiczna firm w nowej rzeczywistości zrealizowany przez zespół Instytutu Analiz Strategicznych Fundacji ALTUM. Zespół badawczy, zainspirowany konkretnym zapotrzebowaniem naszych partnerów z Grupy Międzynarodowe Targi Poznańskie SA, przygotował i zrealizował projekt, który skoncentrowany był na szczegółowej analizie zaawansowania transformacji technologicznej polskich firm przemysłowych z wybranych sektorów branżowych. Nasze badania prowadziliśmy i poddawaliśmy analizie ich wyniki, w szczególnym okresie: w dwóch ostatnich miesiącach roku 2020, w którym całą gospodarkę i firmy wszystkich sektorów dotknęły konsekwencje wciąż trwającej pandemii wywołanej wirusem SARS-CoV-2.

Serdecznie dziękujemy wszystkim,  którzy przyczynili się realizacji badań, w szczególności podziękowania kierujemy do Joanny Kucharskiej – Dyrektor Grupy Produktów – Grupa MTP oraz zespołu współpracowników.

Dziękujemy właścicielom i przedstawicielom kadry zarządzającej wszystkich 500 firm, które zgodziły się udzielić odpowiedzi w naszych badaniach. Szczególnie dziękujemy przedsiębiorcom, którzy wzięli udział w pogłębionych wywiadach prowadzonych przez naszych ekspertów – są to następujące firmy: Alucraft Sp. z o.o., Linteli Sp. z o.o., MPI s.c., Novilet sp. z o.o., SYSTIK Sp. z o.o. Sp. k.

Jednym z istotnych wniosków z analiz prowadzonych przez nasz zespół badawczy jest stwierdzenie, że sytuacja wywołana pandemią koronawirusa, określana jako nowa rzeczywistość, jeszcze bardziej uwypukla znaczenie transformacji technologicznej przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa przemysłowe są w większości zdecydowane na rozwój w kierunku realizacji idei czwartej rewolucji przemysłowej, ale w obecnej, kryzysowej sytuacji nie widzą jasnych perspektyw dla wdrożeń tej koniecznej transformacji. Mamy nadzieję, że wnioski z naszych badań dostarczą dodatkowych, istotnych danych, niezbędnych do podejmowania koniecznych decyzji. Zapraszamy do zapoznania się z wynikami badań, które przedstawiamy w naszym raporcie.

Projekt badawczy sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, w ramach Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030.

POBIERZ RAPORT

Osobliwym leitmotivem debat dotyczących sektora kultury w Polsce po 1989 roku stał się „kryzys”. W minionych trzydziestu latach kultura (tu: twórcy, instytucje) cierpiała z najrozmaitszych powodów. Powodów do zmartwień dostarczała m.in. transformacja ustrojowa, rozwój Internetu, czy w końcu topniejące zainteresowanie Polaków uczestnictwem w kulturze instytucjonalnej. „Coś idzie nie tak? Dotacja nie starcza na realizację wszystkich pomysłów? Ludzie nie czytają książek? Przestają chodzić do teatru? Wolą Netflixa od naszego kina? Uderza w nas kryzys i niewiele możemy w tej sprawie zrobić…”. Również w 2020 roku kolejny kryzys spadł na sektor kultury w Polsce jak grom z jasnego nieba.

To oczywiście dość złośliwe ujęcie sprawy. Sytuacji będącej wynikiem rozwoju pandemii COVID-19 (a ściślej – lockdown-u i związanego z nim zamrożeniem szeregu branż) trudno nie nazwać beznadziejną. Dotkliwie doświadczyło jej wielu reprezentantów sektora kultury, m.in.: artyści, managerowie, edukatorzy, animatorzy, pracownicy obsługi technicznej, osoby zatrudniane „z doskoku” w projektach bądź przy organizacji wydarzeń. Z tego punktu widzenia miniony rok jawi się jako urzeczywistnienie najczarniejszych scenariuszy i katalizator ludzkich niepowodzeń. Czy jednak w obliczu pandemii wszyscy byliśmy jednakowo bezradni? Podsumowując rok 2020 warto spojrzeć na sektor kultury z lotu ptaka i zastanowić się, czego może nauczyć nas on o sposobach zarządzania organizacjami.

Minione dwanaście miesięcy w odniesieniu do obszaru zarządzania i marketingu podsumowała niedawno Natalia Hatalska – wpływowa w polskim biznesie analityczna trendów (całą rozmowę z autorką, przeprowadzoną przez Roberta Kozielskiego w dn. 29.12.2020 r., obejrzeć można tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=Ui823tDJZUM&feature=youtu.be). Wnioski Hatalskiej sprowadzić można do kilku kluczowych punktów:

• W zarządzaniu organizacjami ważne jest „szerokie spojrzenie” na rzeczywistość. Prowadząc określoną działalność nie funkcjonujemy w oderwaniu od innych dziedzin życia społecznego. Warto przyglądać się im i czerpać z nich inspiracje. Pandemia COVID-19 niewątpliwie pokazała, jak ważne jest patrzenie poza branżę, w której się działa.
• Istotna jest elastyczność w podejściu do problemów. Firmy i organizacje, których straty na początku i w trakcie trwania pandemii były najmniejsze to te, które szybko i sprawnie potrafiły dostosować się do nowej sytuacji. Dobrym przykładem są przedsiębiorstwa, które w krótkim czasie były w stanie zmienić sposoby swojego działania (np. firmy szyjące na co dzień ubrania zaczęły szyć maseczki).
• Warto prognozować przyszłość. Organizacje, które tworzą scenariusze wyprzedzające aktualną rzeczywistość, są lepiej przygotowane na różne okoliczności. Pandemia pokazała, które firmy miały przygotowany plan awaryjny na wypadek klęski, a które nie.
• Istotna jest obecność w Internecie. Sytuacja w 2020 roku pokazała, że nieposiadanie przez organizacje oferty online świadczy o ich niedostosowaniu się do współczesnych czasów i może znacznie utrudniać im dalszy rozwój. Pandemia przyspieszyła procesy technologiczne, przenosząc nas w czasie nawet o 5 lat. Stało się tak ze względu na częstsze wykorzystanie na różnych płaszczyznach narzędzi cyfrowych. Staliśmy się świadkami przyspieszonej cyfryzacji i digitalizacji wielu sfer życia. Ponadto, dzięki pandemii dowiedzieliśmy się, że wiele rzeczy można zrobić zdalnie, nierzadko oszczędzając przy tym czas i pieniądze.

Powyższe wnioski mogą stanowić ciekawy punkt wyjścia do zastanowienia się nad sytuacją organizacji sektora kultury w trakcie i po ustaniu pandemii. Co organizacje kulturalne powinny wziąć pod uwagę planując swój dalszy rozwój? Zapytałem o to przedstawicieli młodego pokolenia – studentów kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w ramach prowadzonych przeze mnie zajęć. W końcu, z kim powinniśmy rozmawiać o przyszłości jeśli właśnie nie z nimi? Trudno o zbiór uniwersalnych rekomendacji, jednak ważne wydaje się przynajmniej kilka spostrzeżeń podsumowujących nasze wspólne rozważania na ten temat:

• Istotne jest stosowanie myślenia dalekosiężnego, przy jednoczesnym otwieraniu się na zmiany. Pomocne w tym mogą okazać się tzw. zwinne metody zarządzania, pozwalające szybko i skutecznie adaptować się do zmieniających się warunków zewnętrznych.
• W swoim planie działania organizacje kulturalne powinny mieć przewidziane sytuacje kryzysowe, powinny rozważać różne scenariusze, analizować własne położenie. Warto, aby rozważyły one wszelkie sposoby ubezpieczenia się na wypadek różnych nieszczęśliwych wydarzeń, zadbały o zabezpieczenie finansowe zarówno dla pracowników etatowych organizacji, jak i osób z nią współpracujących.
• Warto zadbać o lepszą organizację czasu i uczyć się zarządzania nim.
• Czas zamrożenia działalności daje organizacjom kulturalnym przestrzeń do namysłu nad sposobami ich funkcjonowania i poszukiwania efektywnych form pracy z publicznością. Warto to wykorzystać.
• Warto szukać inspiracji na świecie. Organizacje kulturalne powinny analizować doświadczenia tych, którzy mierzyli się z danymi sytuacjami i mają już przetestowane rozwiązania.
• Organizacje powinny starać się analizować własna sytuację z punktu widzenia odbiorcy. Należy przy tym pamiętać, że w oczach konsumenta oferta organizacji kulturalnych „zlewa się” z tą z innych sektorów. Tym samym, reprezentanci sektora kultury powinni być świadomi, że konkurują o tego samego konsumenta (jego uwagę, czas i pieniądze) z innymi branżami.
• Z rynkowego punktu widzenia, ignorując potrzeby odbiorców organizacje skazują się na porażkę. Prowadzenie badań czy budowanie relacji z otoczeniem społecznym powinno stanowić istotny punkt odniesienia w zarządzaniu organizacjami kulturalnymi.
• Organizacje kulturalne powinny w pełni dostosować się do pracy online, w tym:
  • pełniej wykorzystywać potencjały mediów społecznościowych do komunikacji z publicznością.
  • poszukiwać narzędzi i rozwiązań pozwalających na realizowanie działań w sieci (przykładem jest choćby platforma mojeekino.pl zrzeszająca kina studyjne z całej Polski, czy inne platformy VOD wykorzystywane przez teatry czy festiwale).
• Organizacje kulturalne powinny dbać o wszechstronny rozwój swoich pracowników.

Jedno jest pewne. Kryzys pandemiczny nie jest ani pierwszym, ani ostatnim, którego doświadczył sektor kultury. Każdy kolejny przyniesie zmiany, na które powinniśmy być gotowi.

Autor: dr Piotr Firych

Foto: pixabay.com